ÇOCUKTA KENDİNİ GERÇEKLEŞTİRMENİN ÇELİŞKİLERİ: TUŞLAR VE KALEMLERİN SAVAŞINA YARATICI PERFORMANS AÇISINDAN BAKMAK
Author :
Abstract
Yetişkin bir insanın zaman zaman “çocukluğuma doğru büyümek istiyorum” türünden iç konuşmaları söz konusu olabilmektedir. Bir yetişkin için en kolay empati (kendini karşısındakinin yerine koyma, onun gibi düşünme ya da hissetme) sağlamanın mümkün olduğu varlık da yine çocuklar ya da kendi çocukluğudur. Bu anlamda çocuğun kendini gerçekleştirme olanakları ve referans aldığı modellerin giderek sentetikleştiği ve izolasyona doğru yol aldığı söylenebilir. Toplumun en küçük unsurları olarak çocukların içinde bulundukları çevrenin artık yeni bir ekolojik kapsam ile karakterize olduğu hissedilmektedir. Organik dünyanın oyun ve oyuncaklarının yerini sentetik oyuncaklar ve ekran oyunları almaktadır. Bu çalışma nitel bir araştırma olup, çocukta kendini gerçekleştirmenin mümkün çelişkiler içermesinden hareketle yaratıcılık performansları ile ilgisini ele almaktadır. Teknoloji kültüründen tekno-kültüre geçişin süratinde gözlemlenen oyun motivasyonlarının ve tasarımlarının teknolojik gerekçelerle ilintili hareket etmesi, sanat eğitimi ve dolayısıyla yaratıcılık performanslarına yönelik manipülasyon olgusunu da tartışmaya açmaktadır.
Keywords
Abstract
Adults can have thoughts such as “I want to go back to my childhood” from time to time.They can most easily show empathy (to place oneself in another’s position, think or feel like another) to children orfeel nostalgia for their own childhood. It can be said that opportunities for self-realization and the models that children take as references are becoming more and more synthetic and heading towards isolation. Children’s environment is characterized with a new ecological concept. Games and toys of the organic world are now being replaced by synthetic toys and screen-based games. This qualitative study deals with the creativity performance and interestof children based on possible contradictions in their self-realization. Game motivations and designs arising from the rapid transition from technology culture to technoculture are acting together with technological reasons. Thereby, the concept of manipulation in art education and therefore creativity performances is opened up for discussion.
Keywords
- Erikson, E H. (1979). Toys and Reasons, Norton & Company, New York.
- Goldstein, J. H. (1994). Toys, Play, and Child Development, Cambridge University Press, USA, ss.52.
- Gotz, I. L. (1981). “On Defining Creativity”, The Journal of Aesthetics and Art Criticsm, 39 (3), s. 297, Blackwell Publications).
- Guback, T H.(1974). ‘‘Social Context and Creativity in Mass Communications’’, Journal of Aesthetic Education, Vol.8, No.1, Special Issue: Film III, Morality in Film and Mass Media, Pp.65-83.
- Guilford, J. P. (1958). “Can Creativity be Developed?”Art Education, 11(6), Pp. 16.
- Heron, R. E. ve Sutton-Smith, B. (1971). Child’s Play, John Wiley & Sons, Inc. New York.
- Hiller, C. E. (1954). ‘‘Whither Creativity?’’, Art Education, Vol.7, No.3, Pp.6-7.
- İnceoğlu, M. (1993). Tutum ve Algı, V Yayınları, Ankara.
- Jeffrey, C. A. (2014). ‘Kültürel Sosyolojini Vaadi: Teknolojik Söylem ve Kutsal ve Laik Bilgi Makinesi’, Pp:345-373. Kültür Kuramı, Edt.Richard Münch-Neil J.Smelser, (Çev. Cumhur Atay), Pales Yayıncılık, İstanbul.
- Murray, J. (1983). “Art, creativity and the Quality of Education”, Deadalus, 112 (3), Pp:131- 132.
- Ogata, A. F.(2004). ‘‘Creative Playthings: Educational Toys and Postwar American Culture”, Winterthur Portfolio, Vol.39, No.2/3, pp.129-156.
- Radford, M. (2004).“Emotion and Creativity”, Journal of Aesthetic Education, 38(1), Pp:57.
- Sandberg, A. ve Vuorinen, T. (2008). ‘‘Dimensions of Childhood Play and Toys’’, Asia-Pasific Journal of Teacher Education, Vol.36, No.2, Pp:135-146.
- Simon, H. A. (2001). “Creativity in the Arts and the Sciences”, The Kenyon Review, 23(2), Pp. 213-214.
- Smirnova, E O.(2011). ‘‘Character Toys as Psychological Tools’’, International Journal of Early Years Education, Vol.19, No.1, pp.35-45.
- Smith, Brian Sutton. (2001). The Ambiguity of Play, Harvard University Press.
- Smith, Brian Sutton. (1986). Toys As Culture, Gardner Press, New York.
- Steers, J. (2009).Creativity: Delusions, Realities, Opportunities and Challenges, JADE, 29 (2).
- Wernick; Andrew.(1996). Promosyon Kültürü, (Çev.Osman Akınhay), Bilim ve Sanat yayınları, Ankara.
- Wright,J. (1990). ‘‘The Artist, the Art Teacher, and Misplaced Faith” Creativity and Art Educa- tion’’, Vol.43, No.6 (Nov., 1990), Pp. 50-57.
