İlk dönem hadis kitaplarından olan Sünenü’t-Tirmizî, tefsir ilmini ilgilendiren içeriği sebebiyle hadis-tefsir etkileşimini ortaya koyan çalışmalardan birini temsil etmektedir. Eserde tefsir ilmiyle ilgili olarak tefsiru’l-Kur’ân, kırâat, ve fezâilu’l-Kur’ân bölümleri bulunmaktadır. Söz konusu bu bölümlerden ve hadis muhtevalarından hareketle Sünenü’t-Tirmizî’de Kur’ân yorumu ve Kur’ân’ın lafzî özelliklerini ilgilendiren bilgilerin varlığından bahsetmek mümkündür. Diğer taraftan hadisleri tasnif ederken müellifin, bazı hadis usûlü kriterlerine ve fıkhî görüşlere temas ettiği de görülmektedir. Dolayısıyla tefsirin ikinci sıradaki kaynağını teşkil eden hadislere yönelirken müfessirler, Kur’ân yorumu ve Kur’ân’ın lafzî özellikleri hakkındaki malumatlar başta olmak üzere hadis usûlüne ait aktarım ve uygulamalar, fıkhî görüşler sebebiyle Sünenü’t-Tirmizî’den yararlanmışlardır.
Sünan at-Tirmizî, which is one of the first hadith books, represents one of the studies that reveal the hadith-tafsir interaction because of its content concerning the science of tafsir (exegetics). Tefsiru’l-Qur’an, kirâat, and fezâilu’l-Qur’an sections exist in the book, which are related to the science of tafsir. Based on these chapters and the contents of the hadith, it is possible to say that the information related to interpretation of the Qur’an and literary features of the Qur’an exist in Sünan at-Tirmizî. On the other hand, while classifying the hadiths, it is seen that the author touches some hadith procedural criteria and fiqh views. Therefore, while dealing with the hadiths which constitute the second source of the tafsir (exegesis), the glossators have benefited from Sünan at-Tirmizî because of the narrations and practices related to procedures of hadith and views on fiqh (islamic jurisprudence) especially interpretation of Qur’an and information on literal features of Qur’an.