Author :
Abstract
Gelişen tıbbi koşullara rağmen giderek artan yaşlı nüfusuna bağlı olarak engelli nüfusu dünyada olduğu gibi Türkiye’de de artmaktadır. Dünyada 1970’li yıllardan sonra engellilere yönelik sosyal hizmetler ve politikalar sivil toplum kuruluşlarının çabaları ile birlikte artmaya başlamış ve bugün özellikle de gelişmiş ülkelerde engelli bireyler bu hizmetler sayesinde toplumun bir parçası olarak görülmektedir. Türkiye’de ise bu çalışmalar henüz gelişmiş ülkelerin seviyesinde olmasa da özellikle 2000’li yıllardan sonra artış göstermektedir. Türkiye’de engelliler ile ilgili en önemli çalışma 2005 yılında kabul edilen 5378 numaralı “Engelliler Hakkında Kanun”dur. Bu çalışmada Türkiye’de tarihsel süreç içerisindeki engelli bireylere yönelik önemli sosyal politika ve hizmetlere yer verilmektedir.
Keywords
Abstract
Despite to evolving medical conditions, depending on the growing elderly population disabled population is increasing in the world and in Turkey. After 1970s, social services and policies for people with disabilities started to increase with the efforts of non-governmental organizations. Today, especially in developed countries, people with disabilities are being seen as a part of society through these services. In Turkey, these studies have not yet reached the level of developed countries. Nevertheless, especially after the 2000s, these studies have been increasing. In Turkey, most important study “Law for Disabled People” which is number 5378 and accepted in 2005. It has been mentioned in this study, important social policies and services for people with disabilities in the historical process in Turkey.
Keywords
- BM (2008). Birleşmiş Milletler Engellilerin Haklarına İlişkin Sözleşme. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2009/07/20090714-1.htm, Erişim: 22.01.2017
- Burcu, Esra (2006). Özürlülük Kimliği ve Etiketlemenin Kişisel ve Sosyal Söylemleri. Hacette- pe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 23(2), 61-83
- Burcu, Esra (2015). Türkiye’de Yeni Bir Alan: Engellilik Sosyolojisi ve Gelişimi. Sosyoloji Konferansları, 52, 319-341
- Ergün, Mehmet (2005). Ayrımcılık ve Özürlüler. Özveri Dergisi, 3(2).
- Genç, Yusuf ve Çat, Gülden (2013). Engellilerin İstihdamı ve Sosyal İçerme İlişkisi. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(1), 365-394.Gökmen, Fatma (2007). Türkiye’de Özürlü Haklarının Gelişimi. Özveri Dergisi, 8(4).
- Gül, İdil Işıl (2015). Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Sözleşmesi. http://secbir.org/images/2015/pdf/metin3.pdf Erişim: 21.11.2017
- Güngör, Fethi ve Güneş, Güner (2011). Dünyadaki Gelişmeler Paralelinde Türkiye’de Değişen Özürlülük Politikaları. Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 25-44
- Kara, Bülent (2016). Türkiye’de Engelli Bireylerin Yasal Hakları ve Uygulamadaki Yeri. Aka- demik Sosyal Bilimler Çalışmaları Dergisi. Sayı: 48(2), 249-260
- Kolat, Serkan (2009). Avrupa Birliği Sosyal Politikasında Ayrımcılıkla Mücadeleye İlişkin Yeni Direktif Taslağı ve Eşitlik Kurumları. Özveri Dergisi, 11(6).
- Küçükali, Adnan (2014). Engellilere Uygulanan Sosyal Politikaların Değerlendirilmesi: Atatürk Üniversitesi Örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 59-86
- Metin, Banu (2017). Engellilere Yönelik Sosyal Politikalarda Yerel Yönetimlerin Rolü: Keçiö- ren Belediyesi Örneği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 320-344
- Tellioğlu, Salih ve Şimşek, Necati (2016). Dünyada ve Türkiye’de Engelli Dostu Turizm. Aka- demik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(33), 552-567.
- TUİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2010). Özürlülerin Sorun ve Beklentileri Araştırması. www.turkstat.gov.tr/IcerikGetir.do?istab_id=5 Erişim: 02.12.20.17
- T.C. (1982). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, 2709. http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx? MevzuatKod=1.5.2709&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch Erişim: 29.11.2017
- T.C. (1985). İmar Kanunu, 3194. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3194.pdf Eri- şim: 01.12.2017
- T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı (1999). I. Özürlüler Şurası. Ankara: Takav Mat- baacılık ve Yayıncılık A.Ş.
- T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı (BÖİB). (2002). Türkiye Özürlüler Araştırması. T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Daire Başkanlığı. Ankara: BÖİB
- T.C. İş Kanunu (2003). İş Kanunu, 4857. http://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMe- tin/1.5.4857.pdf Erişim: 02.12.2017
- T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı (2005). Engelliler Hakkında Kanun. T.C. Resmi Gazete, 25868. 07.07.2005
- T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2011). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının Teşki- lat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Erişim: 02.12.2017. https://eyh.aile.gov.tr/mevzuat/ulusal-mevzuat/kanun-hukmunde-kararnameler/aile-vesosyal-politikalar-bakanliginin-teskilat-ve-gorevleri-hakkinda-kanun-hukmundekararname
- T.C. Aile Sosyal Politikalar Bakanlığı (2013). Erişilebilirlik İzleme ve Denetleme Yönetmeliği, 28713. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/07/20130720-9.htm, Erişim: 02.12.2017
- T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2014). Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü. http://www.ozurlu.oyhgm.gov.tr/kongre.../enginer_birdal_sunum2_0850_09 10.ppt, Erişim: 03.11.2016.
- WHO (World Health Organization). (2011). Dünya Engellilik Raporu, Yönetici Özeti. Dünya Sağlık Örgütü. http://eyh.aile.gov.tr/data/ 5480490c369dc57170df34bd/Dunya%20Engellilik%20Raporu%20Yonetici%20Ozeti.p df , Erişim: 05.01.2017
- WHO (2011). World Report On Disability. World Health Organiza- tion..http://www.who.int/disabilities/world_report/2011/report.pdf, Erişim: 15.01.2017
