Author :
Abstract
1970’lerde gerçekleşen Doğu Asya Kalkınma mucizesi din veya kültür faktörünün önemli olduğunun fark edilmesine yol açmıştır. Doğu Asya kültürünün tıpkı sanayi devrimini yapan Anglo-Sakson kültürü gibi ekonomik olarak başarılı bir kültür olduğu görülmüştür. İktisat sosyolojisi yaklaşımına göre kültürün iktisadi davranış üzerindeki etkilerinin araştırılması gerekir. Bu yaklaşıma göre kültür birincil veya temel değişken iken, ekonomi ikinci sırada kalmaktadır. İktisat sosyolojisi yaklaşımına göre ekonomiler kültürün içinde gömülüdür, kültür ekonomilerin performansını etkiler. Örneğin, Weberyen olan araştırmacılar Doğu Asya Kalkınma mucizesini Asya kültürü ve temel değer sistemi ile açıklarlar. Yapılan araştırmalar verimli, girişimci ve rekabetçi olmayan kültürlerin ekonomik büyümeye yol açmadığını göstermektedir. Girişimci ve rekabetçi olmayan kültürel normlar daha düşük verimliliğe yol açarak, üretim maliyetlerini yükseltmektedir. Dolayısıyla, çoğu toplum uluslararası rekabette geri kalmamak ve yok olmamak için kültürlerini modernleştirmeyi kabul ederler. Bu bağlamda çalışmada Ülgener’in görüşleri ışığında Türk toplumundaki kültür ve ekonomi ilişkisi incelenmiştir.
Keywords
Abstract
The East Asian Miracle which was realized in 1970’s showhed the importance of religious or cultural influence. This social development experience proved the economic success of East Asian culture likewise Anglo-Saxon culture. According to the approach of economic sociology, cultural influences on economic behaviour should be analysed. According to this approach, culture is the primary variable, and economy is the second variable. According to economic sociology economies are embedded in culture, therefore culture influences the performance of economies. For example, Weberian researchers explain the East Asian Miracle by using Asian culture and basic value system. There are important researches which show that inefficient and less competitive cultures do not cause economic growth. Less competitive culturel norms cause inefficiency and higher production costs. Therefore, most of the societies to be more competitive and survive, they modernize their inefficient cultures. Within this context in this study, parallel to the views of Sabri Ülgener, the relation between culture and economy in the Turkish society is analysed.
