Author :
Abstract
Bu çalışmada Harşit vadisindeki otçu göçü geleneğinin 1950’den bu yana yaşadığı değişim incelenecektir. Harşit vadisi adını Giresun ve Gümüşhane illerinden geçerek Karadeniz’e dökülen Harşit nehrinden alır. Vadi insanlarının temel geçim kaynakları tarım ve hayvancılık olmakla beraber, son 80 yılda bu durum ciddi bir değişime uğramıştır. Bu makalenin ana konusu yaşanan bu değişimin otçu göçü geleneğini nasıl etkilediğinin incelenmesidir. Sonuç olarak, modern hayat tarzının yöre insanının doğa ile ilişkisini bozduğu söylenebilir. Bu nedenle bölge insanı otçu göçü geleneğine yabancılaşmıştır. Bu durum, sahil kasabalarının kendi festivallerini düzenlemelerine yol açmıştır. Bu sahil festivalleri makalede incelenecek çeşitli sebeplerden dolayı yayla şenlikleri kadar kalabalığı çekmeyi başarmışlar ve özellikle gençlerin ilgisini çekmişlerdir. Sonuç olarak, festivallerin Karadeniz bölgesini tekrar yayla ve sahil olarak ikiye böldüğü iddia edilebilir.
Keywords
Abstract
This paper focuses on the change of otçu göçü tradition Harşit valley since 1950. Harşit valley situated in Northeastern Turkey and divided by two cities: Giresun and Gümüşhane. Valley people’s main sources of income was agriculture and husbandry, but this economy went a rapid change in last eighty years. The main question of the research is how rapid socio-economic change affected otçu göçü tradition in last eighty years? In conclusion, modern life style broke the bond between nature and local people. Thus, they alienated to otçu göçü tradition. This led to hold alternative fests by Shore townships in township centers. These shore fests are as crowded as pasture fests and takes especially young generation’s attention. Consequently, it seems that fest issue divided Black Sea again in coastal and inland regions.
