Gelişmiş ve gelişmekte olan diğer toplumlar gibi, toplumumuzda da yaşlı birey sayısı giderek artmaktadır. Bununla birlikte ne insanları daha uzun bir yaşam için hazırlanmaya teşvik ediyoruz, ne de evlerde, okullarda ya da toplumda çocukları yaşlanma süreci hakkında eğitiyoruz. Günümüz yaşamındaki hızlı değişimler çocuklar ve yaşlı yetişkinler arasında daha çok ayrımcılığa ve daha az etkileşime neden olmaktadır. Bu nedenle çocuklar sınırlı etkileşimlerden dolayı yaşlı kuşaklar hakkında yanlış anlamalar ve stereotipler geliştirebilmektedirler. Bu çalışmada çocukların yaşlı yetişkinler ve yaşlılık sürecine bakış açılarını belirlemek amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemine Karabük’ün Safranbolu ilçesinde eğitim öğretim faaliyetlerini sürdüren ilkokullarda eğitim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Bu kapsamda 246 ilkokul öğrencisi gönüllü olarak çalışmaya katılmış ve anket formunu doldurmuştur. Elde edilen sonuçlara göre çalışmaya katılan ilkokul öğrencilerinin yarıdan fazlası yaşlılığı; belirli bir yaşa gelmiş ya da belirli bir yaşı geçmiş kişiler olarak tanımlamışlardır. Öğrencilerin %67.5’i “Günlük yaşam aktivitelerini yerine getirmelerini kolaylaştırmak için yaşlılara yardım etmek” gerektiğini belirtmişlerdir. Öğrencilerin “yaşlandığınızda siz ne yapmak istiyorsunuz sorusuna “huzurlu, sakin bir hayat sürerek, dinlenmek istiyorum” şeklinde cevap verenlerin oranı yüksektir (%24.5). Bulgulara göre ilkokul öğrencilerinin %41.9’u yaşlılığı “kötü” olarak algılarken, %49.2’si yaşlıların “mutlu” olduklarını düşünmektedir. Çocuklar yaşlılarla birlikte olduklarında hem gezmekten (%28.0) hem de sohbet etmekten (%28.0) hoşlandıklarını belirtmişlerdir. Elde edilen bu sonuçlara göre çocukların yaşlı yetişkinlere ilişkin tutumları ve bakış açıları yaşamın ilk yıllarında aile, okul ve toplum aracılığı ile geliştirilebilir.
The number of the elderly has increased in our society like other developed and developing societies. However, we do not encourage people prepare to live longer, nor do we educate children about aging process in our homes, schools, or society. The rapid change today life leads more segregation and less frequent interaction between children and older adults. Hence children may have misconceptions and stereotypes about the older generation due to the limited interaction. This study aims to investigate how children perceive older adults and the aging process. The study sample consists of children who are educated in public primary school located in Safranbolu, Karabuk. In total 246 primary school students were interviewed voluntary and completed the questionnaire. According to the results more than half of the children defined old individuals as people who have reached a certain age or past a certain age. 67.5% of children has stated that “The need to help older adults in order to facilitate the fulfillment of the activities of daily life”. The students answered the question “what do you want to do at your old age” as “I want to rest by spending peaceful and quiet life” is high (24,5%). Findings indicated that 41.9% of the students perceive the elderly as "bad", while 49.2% think that the elderly are "happy".. The children stating that they like both trip (28.0%) and having a talk (28.0%) when they are together with older adults. According to the results children’s attitudes and perceptions about older adults can be improved through family, school and community in the first years of life.