Bu çalışmada, Türk dili araştırmalarında farklı tanımlar ve sınıflandırmalarla ortaya konan birleşik fiillerden ėt-, eyle-, ḳıl- yardımcı fiilleriyle kurulmuş olanlar üzerinde durulmuştur. 13-14. yüzyıl Eski Anadolu Türkçesi metinlerinde birleşik fiiller çok büyük oranda bir isim ve bir yardımcı fiilden oluşurken bazı örneklerde ise kelime grubu şeklindeki isim veya yardımcı fiil unsurunun birleşiğe katıldığı görülmüştür. Birleşik fiilin ilk unsuru olan isim; tekrar grubu, bağlama grubu, edat grubu ve tamlama gibi kelime gruplarından oluşabilir. Çok az sayıda örnekte ise yardımcı fiilin tekrar grubundan oluştuğu görülmüştür. Bu çalışmada da 13-14. yüzyıl Eski Anadolu Türkçesi metinlerinde birleşik fiillerin isim kısmında yer alarak ėt , eyle-, ḳıl- yardımcı fiilleriyle birleşik fiil oluşturan bu kelime grupları ve bunların köken bilgisel, biçim bilgisel, söz dizimsel, anlam bilgisel özellikleri incelenecektir.
This study focuses on compound verbs which are very controversial in defining and classifying in Turkish language. In this research, compund verbs with auxiliary verbs ėt-, eyle- and ḳıl- are explicated. Compound verbs are mostly consisted of a substantive and an auxiliary verb in 13-14th century Old Anatolian Turkish texts whereas in some cases the phrase substantive or auxialiary verb participate the compound verb. The substantive, first component of the compound verb, could include handiadyoins, conjunctional phrase, prepositional phrase and noun phrases. In very few examples auxiliary verb is a phrase. In this research phrases forming compound verbs with auxiliary verbs ėt-, eyle-, ḳıl- in 13-14th century Old Anatolian Turkish texts and their etymologic, morphologic, syntactic and semantic properties will be examined.