Author :
Abstract
Vâkıdî, siyer alanında üstad olarak görülse de hadis âlimlerinin çoğu onu ciddi bir şekilde tenkit etmiştir. Ona yöneltilen eleştirilerin temelinde onun hadis ilminin nakil kurallarına aykırı rivayetler aktarması yatmaktadır. Bazıları onu hadis uydurmakla itham etmiş bazıları ise yalancılıkla suçlamıştır. Ahmed b. Hanbel, Buhârî, Müslim, Ebû Dâvud gibi ilk muhaddisler onu sert bir şekilde eleştirmelerine rağmen Vâkıdî’nin rivayetleri bu muhaddislerin kitaplarında görülmektedir. Bu rivayetler bazen ortak senedle bazen de ortak metinle yer almaktadır. Mâdem Vâkıdî bu kadar zayıf ve güvenilmez bir râvi o zaman onun rivayetleri muhaddislerin kitabında neden geçmektedir. Kanaatimize göre hadisçiler ve münekkitler Vâkıdî’nin rivayetlerini hadislere uyguladıkları tenkit sistemi ile değerlendirdikleri için bunları sorunlu rivayetler olarak kabul etmektedirler.
Keywords
Abstract
While Vakidi is regarded as a master in the field of siyar, most of the hadith scholars have seriously criticized him. On the basis of the criticisms directed to him lies the transmission of narrations contrary to the rules of transmission of the hadith. Some accused him of inventing hadith, while others accused him of lying. Although the first hadith writers such as Ahmed b. Hanbal, Bukhari, Muslim, and Abu Davud criticized him harshly the narrations of Vakidi are seen in the books of these hadith writers. These narratives sometimes take place in the common sened and sometimes in the common text. Seeing Vakidi is such a weak and unreliable narrator, why are his narrations taking place in the book of the hadith writers. According to our opinion hadithists and critics they accept Vakidi's narrations as problematic narratives because they evaluate the narrations with the criticism system they apply to hadiths.
