Şirket birleşmelerine ilişkin ülkeler arasındaki hukuki düzenlemeler ve uygulamalarda görülen farklılıklar, AB hukukunda da kendisini göstermektedir. AB hukuku şirketlerin tabiiyeti, tanınması ve yerleşmeleri konusunda çeşitli kararlar vermiş ve bu kararlar neticesinde, pek çok farklı içtihat meydana gelmiştir. Öte yandan Avrupa Birliğinin İşleyişine İlişkin Anlaşma (ABİİA) ve Avrupa Birliği Adalet Divanı (ABAD) üye ülkelerinin kendilerine danışması ve sonrasında verilen kararlar çerçevesinde AB içerisinde içtihat olarak uygulanmaktadır. Türkiye’de buna yönelik uygulamaların yetersizliği nedeniyle, şirket dış göçleri önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Yapılan bu çalışmada bu amaçla, AB hukukundaki şirket birleşmeleri uygulamalarının Türk hukukundaki etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Doküman tarama modeline göre tasarlanan araştırmada elde edilen bulgulara göre mevcut düzenlemeler, Türkiye’de şirketlerin dış göçünü önlemede yetersiz kalmaktadır. Bunun yanında AB hukukunda içtihatların kendi içerisinde bir bütünlük sağlamasının zor olduğu görüldüğünde, Türkiye’nin gerek AB ülkeleriyle, gerekse tüm dünya ile entegre olabilen, şirket birleşmelerinde daha koruyucu ve daha aktif bir yapıyı kurması gerekmektedir. Bunun sağlanması için, bu konuda acil düzenlemelerin yapılması gerekmektedir.
The legal arrangements and the differences in practice between the countries regarding the merger of companies are also reflected in EU law. The EU has made various decisions about the nationality, the recognition and the settlement of the legal companies and, as a result, many different case laws have come to the fore. On the other hand, it is applied as case-law within the EU within the framework of the consultation of the Member States of the Treaty on the Functioning of the European Union (EUAA) and the Member States of the European Court of Justice (ECJ) and the decisions made thereafter. Due to the lack of it for implementation in Turkey, the company emerges out-migration as a major problem. In this research, it is aimed to investigate the effects of the incorporation practices of the EU law on Turkish law. Document scanning according to existing regulations designed according to the model obtained in the research findings are inadequate to prevent the emigration of companies in Turkey. When seen Besides, it is difficult to ensure coherence in itself of jurisprudence in EU law, Turkey needs the EU countries, as well as be integrated with the whole world, it is necessary to establish a more protective and more active in mergers. In order to achieve this, urgent arrangements must be made in this regard.