Bu çalışmada özetle; erkek üstünlüğüne dayalı ve cinsiyetçi bir toplumsal radikalleşme örneği olmasına rağmen terörist örgüt DAEŞ’in bile kadınların kişiliklerini yönlendirerek, internet üzerinde bulunan sohbet odaları ve sosyal medyanın etkin kullanımının yardımı ile kadınlar arasından örgütüne eleman kazanmayı nasıl başardığı incelenerek, bir tespit yapılmaya çalışılmaktadır. Ilâveten örgütün bu düzeyde bir eleman toplama için özel taktiklere ve personele sahip olma olasılığının hayli yüksek olduğu da iddia edilmektedir. Ayrıca bu çalışmanın, bir terör örgütünün eleman toplama stratejileri ile bu tür organizasyonlara katılma potansiyeli olan insanlar arasında var olan nesnel ilişkilerin niteliğine bağlı olarak bir takım soruları ve sorunları da ortaya çıkardığına inanılmaktadır. Bütün bu çerçevenin ise, güvenlik politikası uzmanlarının, terörist kadınların pozitif bir ayrımcılıkla erkeklerden daha az tehlikeli olduğu yanılgısına sıklıkla düşmeleri konusunda potansiyel bir uyarıya sahip olduğu düşünülmektedir.
In this study of Daesh; despite promoting male supremacy and enforcing a sexist example of social radicalization, an attempt has been made to identify a pattern of recruitment by examining how they have succeeded in gaining women members with the help of the chat rooms and an effective use of social media. There is also a stark possibility of specific strategies targeted toward the recruitment of women. This study also reveals a number of questions and problems, depending on the nature of the objective relationships existing between the strategies of collecting elements of a terrorist organization and the potential for participation in such organizations. All of this is thought to be a potential warning from security policy specialists that they often fall victim to the fact that terrorist women are less dangerous than men with positive discrimination.