Author :
Abstract
İlk bakışta kültürlerarası etkileşim gibi bir tanımmış gibi görünse de asimilasyon kavramı, birçok olumsuzlukları da içerisinde barındırmaktadır. Asimilasyon, birbirine denk düşen olgular arasında olmaktan bazen uzak ve genelde de ezici, üstün olan tarafın hâkimiyetine dayalıdır. Toplumların oluşumunda yüzyıllardır yaşadığı kültürel, dilsel vb. birçok değişim, toplumsal bir gösterge olan sanata da yansımıştır. Sanatın, sanat olarak kabul edilmesinden sonraki süreçte aslında toplumsal olanla benzeşim gösterir. Toplumların diyalektik bağları, sanatın kendi açmazları için çözüm yolları sunar. Birbiri ile etkileşim içerisinde bulunan her unsur başlarda zenginlik gibi görülebilecekken sonrasında “özgü olma” durumunu ortadan kaldırabilmektedir. Sanat tek bir anlam etrafında döndükçe yalnızlaşacak ve hizmet eder hâle gelecektir. Bunun tersine sanat, kültürel bütünleşmeyi sağlayarak yaşamı daha uyumlu hâle getirme kaygısını gütmelidir. Aidiyet duygusuna ve kültürel birikime sahip sanatçı, evrensel değerlerle oluşturduğu uyumu sonraya aktaran olarak kalmalı ve asıl önemli olan bu durumu karşı tarafı sömürme ve yok etme durumuna taşımamalıdır.
Keywords
Abstract
At first glance, the concept of assimilation also contains certain negatives, even if it gives rise to a prediction like intercultural interaction. Assimilation is based on the dominance of the sometimes overwhelming, often overwhelming, side, sometimes far from being between corresponding events. Many changes in cultural, linguistic, etc. that have formatted for centuries in the exist of societies are reflected in the art as social indicator. In the process after art is regarded as art, it is actually like social. The dialectical ties of societies offer solutions for art's own dilemmas. Any element interacting with each other can be regarded as a justification for wealth at first, but it can be removed from its position afterwards. Art will fall into a state of isolation and service when it rotates around a single meaning. On the contrary, art should pursue the concern of bringing life more harmonious by providing cultural integration. The artist with sense of belonging and cultural accumulation must remain as the recipient of the harmony he has created with universal values and should not carry this situation to the state of exploitation and destruction of the other side
