Türk çini sanatı çok zengin form, renk, motif ve tekniklere sahiptir. Her dönem kendine özgü özellikler taşıyan bu sanat ister istemez birçok araştırmacının dikkatini çekmiş ve pek çok araştırmaya konu olmuştur. Fakat bu araştırmalar genellikle daha çok form, desen ve üslup ile sınırlı kalmıştır. Bu çinilerin üretim kaynakları olan teknolojilerine pek fazla değinilmemiştir. Özellikle bu tekniklerde üretilen çinilerin en mükemmel yüksekliklere ulaştıkları dönemlerde teknolojik özellikleri hakkında bilgiler eksik olması günümüzde aynı kalitede hatta daha ileri düzeyde işler yapılmasında en büyük engeldir. Özellikle Osmanlı çini sanatının gelişiminde bir dönüm noktası olan cuerda seca tekniğinin asıl kaynağının çözülebilmesi ve uygulamasının kolaylaşması için araştırma ve çalışmaların geliştirilerek artırılması gerekmektedir.
Turkish tile art has various forms, color, motives and techniques. This art which possesses unique featuers each period has taken attention of many reseaches and has been subject to several researches. However; these researches generally have been comfined to form, pattern and style. Technological information about the making techniques of these tiles has not been mentioned much. Technological information is quite important especially fort he tiles thay are made with cuerda seca (dry cord) to be analyzed correctly. Cuerda seca which was applied especially at the beginning of Ottoman (Iznik) tile art can be considered as the start of the underglaze tiles which developed at later periods. This technique left its placeto under glaze tiles at later periods which are more easy to be applied.