Author :
Abstract
Bu çalışmada ABD’nin Osmanlı Devletindeki faaliyetleri ve Ermenilere yönelik politikaları detaylı olarak ele alınarak incelenmiştir. Konuyla olan ilgisi nedeniyle Lozan Antlaşmasına ilişkin ABD politikası da değerlendirilmiştir. Osmanlı Devleti’nin çöküş ve yıkılma döneminin başladığı 1820’lerden itibaren Osmanlı Devletinden koparılacak topraklardan pay almak ve bu topraklara kendi ulusal çıkarlarına uygun milletleri yerleştirmek çabası içine giren devletler bu maksatla Balkanlarda Yunanlıları, Sırpları, Bulgarları ve Karadağlıları, Anadolu’da ise Ermenileri kullanmıştır. Ermenilerin Osmanlı Devleti’ne karşı kışkırtılmasında başat rol oynayan ülkeler Rusya, İngiltere, Fransa ve ABD olmuştur. ABD’nin Ermeniler üzerindeki faaliyetlerinde en önemli rolü ise misyonerler ve elçilik görevlileri üstlenmiş, ayrıca ABD Osmanlı Ermenilerini ABD’ye götürerek eğittikten sonra Osmanlı İmparatorluğu’na geri göndermiş ve ABD tarafından eğitilen bu Ermeniler Osmanlı Devleti’ne karşı başlatılan ayaklanmada lider olarak görev yapmıştır.
Keywords
Abstract
In this article, activities and policies of USA towards Armenians in the Ottoman Empire were examined in detail. Due to the relation to this subject, US policy regarding the Treaty of Lausanne is also examined. The states which aimed to partition the Ottoman Empire that started to collapse in the 1820s, exploited Greeks, Serbs, Bulgarians and Montenegrins in the Balkans and Armenians in Anatolia. The countries which played a dominant role in provoking Armenians against the Ottoman Empire were Russia, Britain, France and the USA. US missionaries and embassy officials played a most important role as regards the Armenians. They took some selected Ottoman Armenians to the USA and brought them back to the Ottoman Empire after training. These Armenians served as leaders of the rebellion against the Ottoman Empire.
