Author :
Abstract
Klasik Türk şiirinde kulak, hem gerçek hem de mecaz anlamlı terkip, deyim ve atasözlerinde şairlerin duygu ve düşünce dünyalarını yansıtmak için kullandıkları bir organdır. Şekil yönünden kulağın güle, sadefe, menekşeye, bazen bir kuyuya bazen de bir kadehe benzetilmesi yaygındır. Ayrıca şiirde kulak etrafında oluşan mecazî söyleyişlere yer veren şair, farklı söyleyişler yakalama çabası içerisine girmektedir. Bu makalede yaygın kullanımlar dışında Klasik Türk şiirinde kullanılan kulak ile ilgili farklı benzetme ve söyleyişlere örnek beyitler verilecek ve söz konusu beyitlerden yola çıkarak oluşturulan benzetmelerin anlam dünyası ortaya konmaya çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
The ear in classical Turkish poetry used by poets to reflect the worlds of emotions and thoughts, with the prevalence of both meaningful and metaphoric meanings. It is common for ear to simile to rose, “sadef”, violet, well or chalice. It is also striking that the poet who has included metaphorical sayings around ear in his poem, is in an effort to capture different sayings. Apart from its widespread use this paper will give examples of different analogies and utterances related to the ear used in classical Turkish poetry and try to reveal the meaning of the analogies created from the couplets.
