Author :
Abstract
Bu makale, sinemasal öykülerin dramatik anlatım biçimi olarak nasıl inşa edildiklerini ve bu inşa için yapılan tüm seçimlerin, dramaturgi bağlamında neye tekabül ettiğinin irdelenmesi üzerinedir. Dramaturgi, bir öyküyü inşa etmek için, anlatı öğelerinin nasıl seçileceği, onlara nasıl başvurulacağı ve nasıl planlanacağı bilgisidir. Bu bağlamda öykü anlatım çalışmalarının çözümlemesine dayanır ve dolayısıyla işleyiş mantığı son derece pragmatiktir. “Bir öyküyü en etkileyici ve yoğun bir biçimde anlatmak nasıl mümkün olur?” sorusu ve bu sorunun yanıtları dramaturginin temel alanını oluşturur. Birer dramatik anlatım biçimi olan sinemasal öyküler de çok sayıda görsel ve işitsel öğenin seçme ve uygulanması üzerine kurulmuş estetik yaratılardır. Sinema dramaturgisi bu anlamda filmlerin dramatik inşasında yer verilen görsel ve işitsel anlatım ögelerinin teknik ve estetik kurulumuna yönelik nitelemeleri kapsayan bir çalışma alanıdır. Bu makalede, Zeki Demirkubuz’un ‘Kor’ adlı filmi, çözümleme nesnesi olarak ele alınıp irdelenmiş ve elde edilen verilerin yorumlamasıyla bütünlüklü bir örneğe ulaşılmaya çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
This article is about investigating how the cinematographic stories, as way of narration, are structured and, in terms of dramaturgy, what all these choices made for this structure corresponds to. Dramaturgy, for structuring a narration, is planning information of how the elements of narration are selected and how they will be referred to. In this context, story depends on the resolution of narration works and hence the operational logic is very pragmatic. The question and the answers to “how possible is to narrate a story in a most efficient and intensive way” constitutes the basic of dramaturgy. The cinematographic stories, being also forms of dramatic narrations, are aesthetic creations based upon the selection and practice of numerous visual and auditory elements. Cinematographic dramaturgy, in this sense, is a field of study, which covers qualifications intended to technical and aesthetic setup of visual and auditory narration elements considered in dramatic structuring of films. This article examines the film of Zeki Demirkubuz named “Kor” as a resolution element and tries to reach an integrated sample by interpreting the gathered information.
