Bu çalışmada, bilek güreşi yapan üniversite öğrencilerinde antrenman sürecinin vücut kompozisyonu, glikoz-insülin düzeyleri ve endojen amino asitler üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Deney grubu bilek güreşi yapan erkek (DG, n=10, yaş=23.5±2.7) ile benzer veya yakın yaş ve fiziksel özelliklere sahip, düzenli bir şekilde spor yapma alışkanlığı olmayan sedanter (Kontrol Grubu, KG, n=10, yaş=23.1±2.6) üniversite öğrencilerinin gönüllü katılımı ile oluşturulmuştur. Çalışmada, sedanter ve sporcular arasında zamana bağlı olarak kilo, vücut yağ ağırlığı ve yağsız vücut ağırlığı parametreleri bakımından istatistiksel olarak bir fark bulunmazken (P<0.05), beden kitle indeksi sporcularda zamanla artmış (P<0.01) ve yağ yüzdesi sporcularda antrenman dönemi sonrası azalmıştır (P<0.05). Gruplar arası serum insülin ve glikoz değerleri ve insülin/glikoz oranı seviyelerinde bir fark tespit edilmemiştir (P>0.05). Çalışmada Deney grubunda alanin (P<0.001) ve prolin (P<0.05) miktarları 8 haftalık antrenman dönemi sonrasında çalışma başlangıcına göre artmıştır. Endojen amino asit miktarları genellikle egzersiz programı sonrası artmış, ancak glutamik asit düzeyi ise azalmıştır (P <0.05). Sonuç olarak bu çalışmada elde edilen veriler bilek güreşi sporunda düzenli ve planlı antrenman sürecinin vücut kompozisyonu ve endojen amino asitler üzerine etkili olduğu tespit edilmiş ve bu verilerin literatüre bir katkı sağlayacağı kanaatine varılmıştır. Öte yandan, elde edilen sonuçların normal değişim sınırları içinde olduğu, dolayısı ile antrenman sürecinin sporcular üzerinde herhangi bir olumsuzluk oluşturmadığı söylenebilir.
The aim of this study was to determine the effects of training duration on body composition, glucose-insulin levels and endogenous amino acids of arm wrestler collegiate students. The male arm wrestler group (Research Group, RG, n= 10, age=23.5±2.7) and the sedentary group (Control Group, CG, n= 10, age= 23.1±2.6) were almost at the same ages and the similar physical properties; however sedentary group were volunteers and did not have a regular sports habitude. In the study; there were no statistical significance according to body weight, fat weight and fat free mass parameters among both of the groups (P>0.05), body mass index increased with time (P<0.001) and body fat ratio decreased (P<0.05) in the athletes after the training period. Serum insulin and glucose concentrations and insulin glucose ratio levels among the groups had no significant change (P<0.005). In RG, alanine (P<0.001) and proline (P<0.05) concentrations increased after the eight-weeks according to beginning of the training program. Endogenous amino acids levels were generally enhanced after the exercise but glutamic acid levels decreased (P<0.05). In conclusion, our data suggested that in arm wrestling sports, regular training duration is effective on body composition and endogenous amino acids thus these results are contributive to current literature. On the other hand; obtained results of this study were in normal variation limits thereby training duration had no a negative situation on the athletes.