HASTANE ÇALIŞANLARININ İŞ DOYUMU VE TÜKENMİŞLİK DURUMLARININ AİLE YAŞAMINA ETKİSİ: KURUM EV İDARESİ PERSONELİ ÜZERİNE BİR UYGULAMA
Author :
Abstract
Bu araştırma, hastanelerde çalışan kurum ev idaresi personelinin iş doyum ve tükenmişlik düzeylerinin aile yaşamlarına olan etkisini belirlemek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, Ankara’da faaliyet gösteren hastanelerdeki kurum ve ev idaresi personeli oluşturmaktadır (n=684). Veri toplamak amacıyla “Minnesota İş Doyum Ölçeği”, “Maslach Tükenmişlik Ölçeği” ve ev idaresi personelinin aile yaşamının çeşitli yönlerini değerlendirilmesini amaçlayan ve konuyla ilgili yapılmış çalışmalardan yararlanılarak hazırlanan “iş-aile yaşamı” ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, iş doyum düzeyleri en yüksek grubu ev idaresi koordinatörü yardımcısı olarak çalışan kişiler oluştururken; tükenmişlik düzeyi en yüksek grubu ise ekip şefi-gözetmen grubu oluşturmaktadır. Çalışma bulgularına ilişkin gerçekleştirilen korelasyon ve regresyon analizi sonuçları, çalışanların iş doyum ve tükenmişlik düzeylerinin aile yaşamları üzerinde etkili olduğunu ortaya koymuştur.
Keywords
Abstract
The present study aims to determine the effect of job satisfaction and burn-out level on the family life of housekeeping personnel working in hospitals. The population comprised the institution and housekeeping personnel serving in the hospitals of Ankara (n=684). A questionnaire form was prepared with “Minnesota Job Satisfaction Questionnaire”, “Maslach Burn-Out Inventory” and "work-family life" questionnaire, which evaluates various aspects of family life and which has been constructed on the basis of previous studies was used. The findings revealed that the group with the highest job satisfaction level was cleaning staff and the group with the highest burn-out level was team leader-observer. The correlation and regression analysis results reveal that the employees' job satisfaction and burn-out levels are effective over their family life.
