Author :
Abstract
Kadınların erkeklere göre toplumsal yaşamdaki ikincilliği, sanatsal yaşamda da kendini gösterir. Bunun nedenine ilişkin yapılan açıklamalarda, ataerkil düşünce biçimi ve erkek hâkimiyeti sonucunda kadınların özel alana hapsedilmeleri gelir. Özet olarak, kadınların sanatsal faaliyetlerden alıkonulduğu görüşü ağırlık kazanır. Müziğin tüm görünümlerinde olduğu gibi, çalgısal ustalık ve yaratıcılık becerisinin en üst seviyede sergilendiği tür olan “taksim”de de, erkeklerin üstün olduğu düşüncesi hakimdir. Bu çalışma, taksim olgusunda kadınların durumunu ortaya koyma çabasının yanında, sorunları ve verili bir toplumsal cinsiyetli kültür içerisindeki zihin haritalarının pratiğe nasıl yansıdığını ortaya koymaya çalışıyor. Araştırmaya ilişkin veriler, İzmir’de yürütülen etnografik gözlem ve görüşme teknikleriyle elde edilmiş ve kavramsal olarak analiz edilmiştir.
Keywords
Abstract
Improvisation skill is the sign of “mastership” for any musician regardless of the type of music he/she is involved in. Taksim, at the beginning of “fasıl” phenomenon in Traditional Turkish Classical Music, is a type of improvisation which has specific rules and forms like as in Western Art Music and Jazz. Therefore, “taksim”, as an instrumental practice of which its’ performer is called “creator”, “master” and thus “musician”, is seen as a male dominated practice. This study focuses on gender differences existing in the performance of taksim practice and aims to reveal how the practice is effected by gender culture. The data regarding the research are acquired through ethnographic observations and interviews and are conceptually analyzed.
