SOLGUN ATEŞ VE TUTUNAMAYANLAR’IN KARŞILAŞTIRMALI İNCELEMESİ

Author :  

Year-Number: 2017-41
Language : null
Konu : Karşılaştırmalı Edebiyat
Number of pages: 392-399
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Geleneksel öyküleme tekniği ve roman kurgusundan uzaklaşan “karşı roman”da okuyucunun anlatı kişileriyle özdeşleşmesi engellenir, onun bir anlatı kişisi kılığında değil kendi olarak romana dâhil olması sağlanır. Zamanın kronolojik akmadığı söz konusu türde bilinç akışı tekniğiyle daima ileri ve geri sıçramalar yapılır. Böylece olayların hem kendi içinde hem de birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında muğlaklık düzeyi üst seviyelere ulaşır. Vladimir Nabokov’un Solgun Ateş’i ile Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar’ı karşı romanın tipik örnekleri kabul edilir. İki roman anlatıcı, bilinç akışı tekniğinin kullanımı, şiir-açıklama metodu, biçimsel kuralların ihlali, kapalı dil oyunları, göndermeler ve kurgu hususlarındaki benzerlikleri sebebiyle “paralel karşı romanlar” şeklinde nitelendirilmektedir. Benzerlikler ve sonradan yayımlanmasından dolayı orijinal olmadığı yönünde iddialar ortaya konulan Tutunamayanlar, bir karşıt roman örneği olduğundan onun türün öncüllerinden tam anlamıyla kopması mümkün değildir. Söz konusu noktadan hareketle iki eser karşılaştırmalı edebiyat biliminin bakış açısıyla analiz edilmiştir. Analiz neticesinde Atay’ın benzer teknikleri kullanmasına rağmen içerik ve biçim kurgusunda kendine özgü bir bireşim yaratarak özgün bir eser kaleme aldığını söylemek mümkündür.

Keywords

Abstract

In the "antinovel", which moves away from the traditional narrative technique and the fiction of the novel, the identification of the reader with the characters is prevented, and it is ensured that it is included in the novel itself, not as a character's guise. Forward and backward time-wise bounces are always made by stream of consciousness in the genre that does not flow chronologically. Thus, the ambiguity level reaches the upper levels in terms of the relation of events as part of both themselves and each other. Vladimir Nabokov's Pale Fire, and Oğuz Atay's Tutunamayanlar are considered typical examples of the antinovel. Two novels are described as “parallel antinovels” because of narrator, the use of stream of consciousness technique, poetry-explanation method, violation of formal rules, closed language games, cross-references and fiction. Tutunamayanlar, which is claimed to be not original because of its later writing and similarities, is an example of a antinovel, so it is not possible to completely detach from its predecessors. From this point of view, two works have been analysed from the viewpoint of comparative literary science. Although Atay uses similar techniques, it is possible to say that he has written an original work by creating a unique synthesis in content and formatting as a result of the analysis.

Keywords


                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics