Çerçeve hikâye Doğu anlatı geleneğinin ürünüdür. Çok uzun bir süre geleneksel hikâyeler bu kurgu yöntemiyle kurgulanmışlardır. Romanın ortaya çıkış aşamasında Doğu’da ve Batı’da ortak bir şekilde çerçeve hikâye tekniğinden faydalanıldığı açıkça görülür. Batılı romancılar kendileri için yabancı bir kurgu tekniği olan çerçeve hikâye tekniğini romana geçişte etkin şekilde kullanılmıştır. Türk romanının ilk örneklerinden biri kabul edilen Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat, bugüne kadar fark edilememiş olsa da esasında bir çerçeve hikâyedir. Bu makalede Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat ilk kez bir çerçeve hikâye olarak ele alınmaktadır. Şemseddin Sami’nin çerçeve hikâye tekniğini romana uygularken başvurduğu değişiklikler ayrıntılı olarak değerlendirilmektedir. Batılı romancının tersine kendi geleneğinden aldığı çerçeve hikâye tekniğini dönüştürerek Şemsettin Sami romanını yazmıştır.
Frame tale is a product of East narrative tradition. For a long time traditional tales are edited by this fictional system. İt is seemed clearly that at the time of arising of novel at East and at West commonly utilized frame tale technique. Western novelists were used the frame tale technique which is a foreign fiction technique for them effectively. Although it has not been noticed to this day Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat which is one of the first examples of Turkish novel is substantially a frame tale. In this case while Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat is handled as a frame tale for the first time changes which was used by Şemsettin Sami at the phase of appyling the frame tale technique to the novel is assessed in detail. Writer prefer to make some changes at content and format. In contrast to the western novelist Şemsettin Sami wrote his novel by changing the frame tale technique.