Author :
Abstract
Baba oğul ilişkisi düzleminde Fikret’in oğlu Halûk’a olan ilgisi ve sevgisi, doğduğu günlerden itibaren birçok şiirine konu olur. Ailenin biricik çocuğu Halûk’un hemen her şeyi ilgi odağı olduğu gibi, şairin de sevgi kaynağıdır. Bir diğeri ise ona hitapla, oğlu üzerinden bir gelecek inşası, bir ideolog tavrı takınmasıdır. Çocuğu için güzel bir gelecek tahayyülü, her baba gibi Fikret’in de beklentisidir. Evine bağlı, düzenli, iyi bir aile babası olarak Fikret, rahat bir hayat tasavvurunu olduğu kadar, siyasi anlamda hür, bilimi öne almış, aklıyla hareket eden bireylerin yaşadığı bir toplumu da idealleştirmiş biridir. Beklentisi de bu yönde olur. Bu türden fikirlerini de Halûk’la ilgili bazı şiirlerinde ortaya kor. Bu nedenle düşünceler kadar Halûk’un şahsı da tartışılmış ve tartışılmaya devam etmektedir.
Keywords
Abstract
Within the context of father and son, Fikret’s relevancy and affection to his son Halûk is mentioned in his poetry since his son birth. As well as the family’s dearie Halûk’s all things are center of attraction, he is also a source of joy for the poet. Another one is assuming an attitude as an ideologue and constructing a future through Halûk by appealing to him. Imagination of a good future for his child is also Fikret’s expectance like the all fathers. Fikret who is a domestic, ordered, a good family father is idealized the society where the politically free people, prioritize the science and behaves within reason as much as the imagination of a comfortable life. His expectance is also in this way. He puts forth his ideas related in the some poems in relative to Halûk. Therefore Halûk’s personality is constantly argued as well as the ideas mentioned.
