Author :
Abstract
Arapça “kevn” kökünden gelen mekân, anlam itibariyle varlık, vücut, kâinat, yer, durulan mahal, dünya, ev, mesken gibi anlamları içinde barındırmaktadır. Mekân gerçek anlamda düşünüldüğünde, varlığa verilmiş olan zamanın tüketildiği zemindir. Mekân, zamansal döngü içerisinde verilmiş, oluşturulmuş, düşünülmüş ya da sınırlandırılmış boşluklar olmakla birlikte, hem bireyi hem de başkalarını barındırmaktadır. Mekân-birey birlikteliği düşünüldüğünde, zaman ve mekân kavramının birlikteliği belirginleşecek ve her unsurun bir mekânla özdeşleştiği görülecektir. Bu mekânların özellikleri yaşam ve birey merkezli olarak değişmektedir. Değişken olan bu mekânların bir kısmı eşik özelliği taşır. Eşik mekânlar bireyin yaşamındaki kırılımları belirginleştirmesi bakımından oldukça önemlidir. Mekânın bu özelliği birçok edebi esere, yazarın psikolojisiyle birlikte yansır. Yaşadığı dönemden günümüze kadar kendinden söz ettiren Tevfik Fikret’in şiirlerinde de bu tarzda eşik mekânlar belirgindir.
Keywords
Abstract
Derived from Arabic “kevn”, setting has the meanings of entity, body, universe, place, situated place, earth, house, dwelling. When setting is considered in real meaning, it is the place where the time given to entity is spent. While time is the spaces given, formed, thought or limited in timewise cycle, it is also contains both i
