Author :
Abstract
20. Yüzyılın başında klasik kamu yönetimi düşüncesini etkileyen Taylorist yaklaşım, yüzyılın sonunda, neo-Taylorizm adıyla kamu yönetiminde işletmecilik düşüncesinin uygulamaya konulmasında etkili olmuştur. Standartlaştırmayı ve ölçmeyi temel alan araçlarla yönetsel verimliliğin en üst noktaya çıkarılmasını amaçlayan bu yaklaşım, kamu personelinin yönetiminde planlama ve uygulama düzeyinde kendini göstermektedir. Çalışmada, neo-Taylorist yaklaşımın yönetsel faaliyeti nasıl algıladığı ve araçları arasında sayılabilecek norm kadro ve performans ücret/değerlendirme sistemi ele alınmaktadır. Yaklaşımın Türkiye’de kamuda insan gücünün planlanması ve uygulaması açısından ele alınması 1980 sonrası kalkınma planları ve yapılan düzenlemelerle değerlendirilmektedir. Neo-Taylorizm’in öngördüğü amaç ve araçlarla örtüşen özel sektör benzeri iş sınıflama sisteminin kariyer sistemi üzerine parçacıl olarak yerleştiği gözlenmektedir.
Keywords
Abstract
The Taylorist approach, which influenced the classical public administration thought at the beginning of the 20th century, was effective in the implementation of the managerial idea in public administration at the end of the century under the name of Neo-Taylorism. This approach, which aims to maximize administrative efficiency with tools based on standardization and measurement, shows itself at the planning and implementation level in the administration of public personnel. In this study, how the Neo-Taylorist approach perceives administrative activity and the norm cadre and performance wage/evaluation system, which can be counted among its tools, are discussed. The approach is evaluated in terms of planning and implementation of human resources in the public sector in Turkey with the development plans and regulations made after 1980. It is observed that the private sector-like job classification system, which coincides with the goals and tools envisaged by Neo-Taylorism, is partially settled on the career system.
