Author:
Abstract
20. yüzyıl başında ortaya çıkan sanatsal ve kültürel gelişmeler yüzyılın ikinci yarısında yankı bularak geleneksel birçok sanatsal anlayış ve pratiğin değişmesine neden olmuştur. Postmodern tartışmaların içerisinden yükselen bu değişimlerin en önemlilerinden bir tanesi modernleşmenin uzantısı olan kurumsallaşma ya da uzmanlaşma görüşlerinin eleştirilmesi sonucu ortaya çıkan disiplinlerarası ya da antidisipliner anlayışların ortaya çıkışıdır. Bu süreçte müziğin yazımı olarak notasyon, sesin bir nesne olarak ele alınması, elektronik müziğin ortaya çıkışı ve özellikle 1950 sonrasında müzikte belirlenmemişlik düşüncesinin gelişmesiyle değişime uğramış, konvansiyonel notasyon yerine görsel alana sızarak çeşitli imgeleştirmelerin ve resimsel ifadelerin kullanıldığı görsel / grafik notasyon adı verilen antidisipliner yöntem kullanılmaya başlamıştır. Görsel sanatlar ile işitsel sanat alanlarının sınırlarının belirsizleşti(rildi)ği görsel notasyon bu bağlamda muğlak bir alanda kalmakta ve araştırmalarda daha çok müzik alanına ait teknik bir sorun ve/ya çağdaş bir çözümleme olarak ele alınmaktadır. Makalede konuya bu açıdan yaklaşılmakta, daha çok müzik tarihi içerisinde ele alınan ve görsel sanatlarla olan bağının genellikle arkaplana atıldığı bu değişimin izleri görsel sanatlar içerisindeki bağlantılarda aranmakta ve tartışılmaktadır.
Keywords
Abstract
The artistic and cultural developments that emerged at the beginning of the 20th century resonated in the second half of the century, causing many traditional artistic insights and practices to change. One of the most important of these changes, rising from postmodern debates, is the emergence of interdisciplinary or antidisciplinary understandings that result from criticizing the views of institutionalization or specialization, which is the extension of modernization. In this context, notation as the writing of music, the handling of sound as an object, the emergence of electronic music, and especially after 1950, the idea of indeterminacy in music developed. The antidisciplinary method, called visual / graphic notation, which uses various images and pictorial expressions by leaking into the visual field instead of conventional notation, has begun to be used. The visual notation in which the boundaries of the visual arts and auditory art areas are obscure, in this context, it remains in an ambiguous field and is mostly considered as a technical problem or a contemporary analysis of music. In this article is approached from this point of view, and the traces of this change, in which the connection with visual arts are generally taken into the background, are discussed and discussed in the connections within the visual arts.