TÜRK BİLİMKURGU EDEBİYATI TARİHİNE BİR YOLCULUK: YAHYA KEMAL’İN ÇAMLAR ALTINDA MUSAHABE’SİNDE ARKEOLOJİK KAZI DENEMESİ
Author:
Abstract
Bilimkurgunun alt türlerinden biri olan ütopik bilimkurgular geleceğin dünyasının olumlu yöndeki değişimine yönelik hayalleri içermektedir. Bu eserlerdeki geleceğin toplumu bilimsel altyapıya dayanmaktadır. Dolayısıyla bilimkurgu türünü esas almaktadır. Gelecekteki olumlu toplumsal yapılar ise ütopya edebiyatından devralınmıştır. Batı edebiyatında birkaç yüzyıl öncesine giden bu türler insanlığın geleceğe dair umudunu yansıtmaktadır. Türk edebiyatında Batı’dan daha geç başlamış olsa da bilimkurgu edebiyatı önemli yol kat etmiştir. Yirminci yüzyılın başlarından itibaren ele alınan ilk telif eserler incelendiğinde hepsinin geleceği anlattığı görülmektedir. Bu eserlerde Türk ve Müslüman toplumların bilim ve teknoloji yardımıyla gelişmiş medeniyetler inşa ettiği zaman dilimleri tasvir edilmektedir. Yahya Kemal’in Çamlar Altında Musahabe II adlı eseri de aynı içeriğe sahiptir. Şair eserinde imparatorluğun yaşadığı sorunlardan uzak bir geleceği düşlemiştir. Zaman makinesi ile geleceğe yolculuk yapan Yahya Kemal oradaki teknolojik yapıyı gözlemleyerek kendi zamanının okuyucuna aktarmıştır. Bunları yaparken bir yandan da tarih, mimari gibi çeşitli konulardaki görüşlerini de esere yansıtmıştır.
Keywords
Abstract
Utopian science fiction, a sub-category of science fiction, is interested in the imaginations about the positive changes in the future. The society of the future in these kind of text is based on scientific infrastructure. Hence, it is related to the genre of science fiction. The positive social structures in the future has been taken over utopian literature. These genres whose source are based on Western literature (a few century ago) reflect the humanity’s hopes about the future. Turkish literature has covered an important distance in science fiction inspite of its belatedness. When the first original literary works is scrutinized, it is seen that all of these texts refer to the future. The time zones when the Turkish and Muslim communities construct developed civilizations by means of science and technology is described in these texts. Çamlar Altında Musahabe II by Yahya Kemal deals with the same issue. The poet pictures a future which is away from any kind of problems in his text. Y. Kemal who travels to the future with a kind of time machine, narrates the technological structure for his readers. By doing this he reflects his some opinions related to various fields such as history and architecture, as well.