ÖZ YETERLİK VE İŞLE BÜTÜNLEŞMENİN ÇALIŞANLARIN İŞ PERFORMANSINA ETKİSİ: OTEL İŞLETMELERİNDE BİR ARAŞTIRMA
Author:
Abstract
Bu çalışmada öz yeterlilik algısı ve işle bütünleşmenin çalışanların iş performansı üzerine etkisi incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, Balıkesir il merkezinde faaliyet gösteren otellerin çalışanları oluşturmaktadır. Evrenin ulaşılabilir büyüklükte olması nedeniyle, tam sayım tekniği kullanılmış ve evrenin tamamına ulaşılmıştır. Araştırmada veri toplamak için, nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği kullanılmış ve soru formu 134 çalışana uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPPS 15.0 programı kullanılmıştır. Çalışanların öz yeterlilik algısı, işle bütünleşme ve iş performansı düzeylerini belirlemek amacıyla aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Ayrıca, değişkenler arasındaki ilişkilerin hesaplanmasında Pearson korelasyon katsayısı ve bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkeni yordama düzeylerini belirlemek amacıyla aşamalı regresyon analizi kullanılmıştır. Sonuçlar, çalışanların öz yeterlilik algılarının ve işle bütünleşmelerinin ortalamanın üzerinde, performanslarının ise yüksek düzeyde olduğunu göstermiştir. Ayrıca öz yeterlilik ve işle bütünleşmenin iş performansını arttırdığı tespit edilmiştir. Ancak işle bütünleşmenin iş performansına etkisi, öz yeterlilikten daha fazladır.
Keywords
Abstract
In this study, the effects of self-efficacy perceived and engagement on job performance, were examined. The population of the study is formed, hotel employees working in the hotel business in Balıkesir city center. Since the population is of accessible size, the full enumerication sample technique was used by accessing the whole population of the study. To collect data for the study, the survey technique was used and the questionnaire form was administered to the 134 employees. SPSS 15.0 statistical program was used in data analysis. Pearson product-moment correlation coefficient was computed to determine the relationships between variables and stepwise regression analysis was conducted to determine to what extent independent variables predict dependent variables. Results showed that employees’ self-efficacy and engagement are more than average; whereas they have high levels of job performance. And also indicated that self-efficacy perceived and engagement has a positive impact on job performance. However, engagement on job performance impact is more than self-efficacy.