Author:
Abstract
Senfoni orkestrasının oluşumu yüzyıllar boyunca sürmüştür. Temelleri önce opera ve kilise müzik gruplarının üzerinde kurulan bu topluluklar 15-17. yüzyıllarda küçük ve ayrışık öğelerden oluşur. 18. yüzyılın ortalarından itibaren daha çok senfoni ve enstrümantal konser türlerinin gelişimi bestecilerin çoksesli müzik tarzından ayrılış, rengarenk tını çeşitliliği ve orkestral seslerin daha belirgin ifade etmek arzusuna yol açar. Orkestranın gelişimi ağırlıklı olarak iki hat boyunca devam eder. Bir yandan, genel yapısındaki artışla birçok yeni çalgılarla zenginleştirilir. Diğer taraftan, orkestraların iç imkanlarının gelişmesiyle ses renkleri daha net, eserlerin müzikal dokusu açık bir şekilde ifade edilir. Orkestrada çalınan eserin resmini çizerek ruhunu yaşatan şef sanatının kökenleri de eski zamanlardan beri izlenmektedir. Antik ve ortaçağda koro yönetimi sıkça eller ve parmakların şartlı sembolik hareketler sistemi üzerinden gerçekleştirilir. 15. yüzyılda polifoni müziğinde artan kar
Keywords
Abstract
Abstract Formation of a symphony orchestra have been developing for the centuries. It sets the foundation in opera and church music groups during the XV-XVII centuries. From the middle of the 18th century, the development of polyphonic forms and instrumental concerto led the composers to desire to express a colorful orchestral timbre in a greater extent. Basically the development of the orchestra continued in two ways. On one side the structure of the orchestra expanded by including the new instruments. On the other hand, the sound capabilities within the orchestra also has been enriched and by that the musical texture is expressed more clearly. The origins of a conductor’s art the main artist of the orchestra is also could be observed since the very ancient times. In the ancient and medieval world the condacting of chorus is often performed with the hands and fingers. With the development of polyphony and increasing of orchestral music’s complexity in the 15th century, for a more