Author:
Abstract
Günümüzde örgütlerin hayatta kalabilmeleri ve rekabetçi avantaj kazanabilmeleri sahip oldukları nitelikli insan kaynaklarına ve bu kaynakları ellerinde tutabilme düzeylerine bağlıdır. Geleneksel personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine doğru gerçekleşen dönüşüm, hızla değişen çevresel koşullar karşısında yetersiz kalmaktadır. İşletmelerin tek başına uygulamaya koyduğu yapısal değişiklikler; işletmelerde köklü bir değişimin gerçekleştirilmesi ve işletmeye sürekliliğin kazandırılmasında yeterli olamamaktadır. Rekabette söz sahibi olabilmek, çağın gerisinde kalmamak ve en önemlisi hayatta kalmak için değişmek zorunda olan örgütler insan kaynaklarına stratejik perspektiften bakmak zorundadırlar. Nitekim bu kavramsal çalışmada stratejik insan kaynakları yönetimi kavramı ve kavrama ilişkin geliştirilen bakış açıları tartışılmaktadır. Stratejik insan kaynakları yönetiminin önem kazanmasıyla beraber gelişen yatay ve dikey uyum kavramları ve belirleyicileri de irdelenerek yazına katkıda bulunulmaya çalışılmaktadır. İşletmeler, hızla değişen ve belirsizleşen ekonomik yapı içerisinde hayatta kalabilmek, gerek ürün gerekse hizmet olsun üretim faaliyetlerini yerine getirmek, zamana ve içinde bulunulan koşullara uyum sağlayabilmek amacıyla birtakım yönetsel kararlar vermek durumundadır. Bütün dünyada yoğunluğu ve baskısı artan küresel rekabetin yanı sıra politik ve finansal belirsizlikler, değişen çevre koşulları, teknolojide meydana gelen hızlı değişim işletmeler tarafından alınan kararların geçerliliğini hızla değiştirebilmektedir. Bu durum örgütleri; bir yandan faaliyetlerinde etkenlik ölçülerini yeniden gözden geçirmeye, bir yandan da değişmelere ve rekabete hemen cevap verebilecek esnek organizasyon yapıları oluşturmaya zorlamıştır. İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgütsel performans arasındaki ilişkinin varlığının ve yönünün belirlenmesi amacıyla yapılmış çalışmalar bulunmaktadır. Teorik alanda ayrıntılı bir şekilde literatür incelemesi yapılarak, bu ilişkinin son durumu ayrıntılı olarak incelenmiş ve insan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel performans üzerindeki etkisi belirlenmeye çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
An organizations survival and ability to gain competitive advantage in today’s world depends on it having quality human resources and the ability to hold on to this resource. The transformation that is changing the traditional personnel management to human resources management is not sufficient to adapt to the quickly changing environmental conditions. The structural changes put into implementation by the businesses alone are not enough create deep rooted changes in the businesses and they are not enough to provide the businesses with continuity. Organizations need to approach human resources management from a strategic point of view in order to have a say in the competition, to keep up with the times and most important of all, to survive. Hence, in this cognitive research, the concept of strategic human resources management and perspectives related to this concept will be discussed. The concepts and determinants of vertical and horizontal harmony, which have been developed with the due to increasing importance of strategic human resources management, will also be scrutinized in order to benefit this article.