Author:
Abstract
16. asır şâirlerinden Kalkandelenli Mu’îdî’nin verdiği eserlerden bugün için elde bulunanlar, onun şiir sanatı ve şâirliği ile ilgili olarak yeterli kanaatin edinilebilmesine imkan sunmaktadır. Mu‘îdî, dahil olduğu edebi çevrenin de katkılarıyla klâsik gelenekten olabildiğince beslenmiş ve gelenek çizgisinden ayrılmamıştır. Şâirin, devrin cazibe merkezi olan İstanbul’dan zorunlu ayrılışına sebep olan sürgünü, O’nu edebî mektepten ve şâirler meclisinden ölümüne dek uzaklaştırmış olsa da vücuda getirdiği eserler, son derece yetenekli, irfan sahibi bir şâir olduğunu göstermeye yetmiştir. Anlaşılır ve duru bir Türkçe ile yazdığı eserlerini hüzün ve dert temasıyla ören şâir, zaman zaman deyim ve atasözlerinden de yararlanarak lirik ve duygulu bir anlatım yolunu ve samimi bir üslubu tercih etmiştir. 15. yüzyılın devre damgasını vuran şâirlerinden Necâtî ve Ahmet Paşa’dan beslenen Mu‘îdî’nin, gerek eserlerindeki başarısı gerekse devrinde dilden dile dolaşarak şiir mecmualarına girmiş şiirleri onun yukarıda zikredilen şâirler çizgisinde başarılı bir sanatkâr olduğunu göstermektedir.
Keywords
Abstract
Among the works given by the 16th century poet Mu'îdî of Tetovo, the ones which are on hand today give us the opportunity to obtain the sufficient knowledge about his poetry and his poesy. With the contributions of the literary environment he was involved in, Mu'îdî had fed on the classical tradition as much as possible and stayed on the traditional line. Even though the poet's exile which caused his mandatory departure from the attraction centre of the era; İstanbul, detract him from the literary school and the council of poets until his death, the works he brought into being had been sufficient to show that he was a wise poet. The poet who has built his works which he had written with a comprehensible and clear Turkish, with the theme of gloom and misery, preferred a lyrical and emotional way of expression and a sincere wording by using idioms and proverbs from time to time. Mu'îdî, who has fed on 15th century poets Necâtî and Ahmet Pasha who had left their mark on the era, shows that he was a successful artist in the line of the poets mentioned above, both with his success in his works and his poems which got into the poetry magazines by becoming notorious in his era.