Genel çerçevesi Bohemia Prensesi Elizabeth ile metuplaşmaları ve son yayımlanmış eseri Tinin Tutkuları’nda verilen Descartes’ın ahlak kuramı mutlu ve erdemli hayat için bir öneri niteliği taşır. Tutkuların doğası ve fiziksel mekanizmasından yola çıkan Descartes aklın ve istencin doğru kullanımına dayalı bir ahlak sistemi kurmayı amaçlar. Düzensiz tutkulara ve ölçüsüz tutkuların zararlı sonuçlarına çare önermesi bakımından Descartes’ın kuramının terapötik nitelikte olduğu da düşünülebilir. Bu çalışmanın amacı önce akıl ve beden birliğine değinip sonra tutkuların mekanizması üzerinde durarak Descartes’ın ahlak kuramını incelemektir. Bu çalışmada ayrıca erdemin değeri ve tutkuların kontrolünde akıl ve istencin rolü üzerinde de durulacaktır.
Descartes’s theory of morals whose general framework is given both in his correspondence with Elizabeth of Bohemia and his last published work, The Passions of the Soul has the feature of a proposal for happy and virtuous life. Starting off the nature and physical mechanism of passions Descartes aspires to establish a moral system which is based upon right use of reason and will. His theory can also be considered as therapeutic in the sense that it offers remedies for disorder of passions and harmful effects of excessive passions. The aim of this paper is to analyse Descartes’s moral theory first by focusing on his view regarding union between mind and body then, dwelling upon the mechanism and the structure of the passions. The significance of virtue and role of reason and will in mastery of passions will also be elaborated in this paper.