Author:
Abstract
773/1372-852/1449 yılları arasında yaşayan İbn Hacer el-Askalânî, hadis başta olmak üzere çeşitli ilimlere dair 150’den fazla eser kaleme almış, akrânları ve kendisinden sonra gelen ulemâ tarafından hadis alanındaki yetkinliğine istinâden Şeyhu’l-İslâmlık makamına lâyık görülmüş bir âlimdir. Onun hadis ilimlerinde en yetkin olduğu alanlardan biri hiç şüphesiz hadis usûlüdür. Onun bu alana dair yazdığı Nuhbetü’l-Fiker fî Mustalahi Ehli’l-Eser ve şerhi Nüzhetü’n-Nazar fî Tevdîhi Nuhbeti’l-Fiker ile en-Nüket alâ Kitâbi İbni’s-Salâh adlı eserleri, sonraki hadis usûlcülerine kaynaklık etmiştir. Bu makalede İbn Hacer’in hayatı, ilmî kişiliği ve eserlerinden söz edilmiş, Nuhbetü’l-Fiker’i ve şerhi Nüzhetü’n-Nazar’ı esas alınarak İbn Hacer’in hadis usûlündeki yeri, onun hadis usûlü görüşleri bakımından hadis usûlüne yaptığı katkıları ve sonraki hadis usûlcüleri üzerindeki etkisi çerçevesinde analiz edilmiştir.
Keywords
Abstract
Ibn Hajar al-Askalani, who lived between 773/1372 - 852/1449, received more than 150 works on various sciences, especially the hadith. He is a scholar who is worthy of the Sheikh al-Islamic authority in regard to his competence in hadith sciences in the eyes of his peers and subsequent scholars. One of the fields where he is most influential in hadith sciences is undoubtedly hadith methodology. His works on this area, named Nukhbat al-Fikar fi Mustalah Ahl al-Asar and its commentary Nuzhat al-Nazar fî Tavdih Nukhbat al-Fikar and also al-Nukat ala Kitab Ibn al-Salah, had been sources of the later hadith methodologists. In this article, the life, scientific personality and works of Ibn Hajar are mentioned and his place in hadith methodology analyzed based on these works in the context of his contribution to the hadith methodology and his influence on subsequent hadith methodologists.