12 – 14 YAŞ OBEZ ÇOCUKLARDA REKREATİF AMAÇLI YÜRÜME EGZERSİZİNİN BENLİK SAYGISI ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı; rekreatif amaçlı yürüyüş egzersizinin obez çocuklarda benlik saygısı üzerine etkisinin incelenmesidir. Yaşları 12-14 arasında değişen 20 obez sedanter çocuk çalışmanın deney gurubunu, yine yaşları 12-14 arasında değişen 20 obez olmayan sedanter çocuk ise kontrol gurubunu oluşturmuştur. Deney gurubu 8 haftalık rekreatif amaçlı yürüyüş egzersizine tabii tutulmuş olup, kontrol gurubu ise herhangi bir egzersiz faaliyetine tabii tutulmamıştır. Araştırmada bireylerin benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesinde on sorudan oluşan Rosenberg benlik saygısı ölçeğinin alt kategorisi kullanılmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde ve hesaplanmasında SPSS 22 IBM istatistik paket program kullanılmıştır. Veriler ortalama ve standart sapma olarak özetlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda; Rekreatif amaçlı yürüyüş egzersizi yapan deney gurubunun benlik saygısı düzeylerinde istatiksel olarak anlamlı derecede iyileşme saptanırken, kontrol gurubunu oluşturan bireylerin benlik saygısı düzeylerinde istatiksel olarak herhangi bir değişiklik saptanmamıştır. Sonuç olarak rekreatif amaçlı yürüyüş egzersizlerinin obez çocuklarda vücut kitle indekslerindeki iyileşmeyle birlikte bu iyileşmeye bağlı olarak benlik saygısı düzeylerinde olumlu etkiler yarattığını söyleyebiliriz.
Keywords
Abstract
The aim of this study; The aim of this study is to investigate the effect of walking gait exercise on self esteem in obese children. Experimental group of 20 obese sedentary children aged between 12-14 years, 20 non-obese sedentary children aged 12-14 years were the control group. The experimental group was subjected to 8 weeks of recreational walking and the control group was not subjected to any exercise. In the study, the subcategory of the Rosenberg self-esteem scale consisting of ten questions was used to determine the self-esteem levels of individuals. SPSS 22 IBM statistical package program was used in the evaluation and calculation of the data obtained. Data are summarized as mean and standard deviation. As a result of the analysis; While there was a statistically significant improvement in the self-esteem levels of the experimental group doing recreation gait exercise, no statistically significant change was found in the self-esteem levels of the control group. In conclusion, we can say that recreational walking exercises have positive effects on self-esteem levels due to improvement in body mass index in obese children.
Keywords
- Aşçı F. H., 2004, Fiziksel benlik algısının cinsiyete ve fiziksel aktivite düzeyine göre karşılaştı- rılması. Spor Bilimleri Dergisi. Hacettepe, 5(1), s. 39-48.
- Corwyn, RF., 2000, The factor structure of global selfesteem among adolescents and adults. Journal of Research in Personality, 34, p. 357-79.
- Çuhadaroğlu F., 1986, Üniversite öğrencilerinde psikiyatrik semptom dağılımı. XXII. Ulusal psikiyatri ve nörolojik bilimler kongresi bilimsel çalışmaları. Saygılı R., editör. İzmir: Ege Üniversitesi Basımı, s. 35-39.
- Dilek, H. ve Aksoy, A. B., 2013, Ergenlerin Benlik Saygısı ile Anne-Babalarının Benlik Saygısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) Cilt 14, Sayı 3, Sayfa 95-109.
- French, S. A., Perry, C. L., Leon, G. R., & Fulkerson, J. A., 1996, Self‐Esteem and Change in Body Mass Index over 3 Years in a Cohort of Adolescents. Obesity, 4(1), 27-33.
- Karacan S. ve Günay M., 2003, The effects of aerobic training program on cardiovascular risk factors of postmenopausal women G.Ü., B.E.S.Y.O., Ankara.
- Logi Kristjánsson, Á., Dóra Sigfúsdóttir, I., & Allegrante, J. P., 2010, Health Behavior and Academic Achievement Among Adolescents: Ahe Relative Contribution of Dietary Habits, Physical Activity, Body Mass Index, and SelfEsteem. Health Education & Behavior, 37(1), 51-64.
- Okumuşoğlu, S., 2017, Diyet Yapan Kadınlarda Beden algısı, Benlik Saygısı, Yaş ve Vücut Kitle İndeksi İlişkisinin Araştırılması. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 13.
- Önen, Ö. ve Mete, H., 2005. Obezite Tedavisinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Kilo Verme, Yaşam Kalitesi ve Psikopatolojiye Etkileri: Sekiz Haftalık izlem Çalışması Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Konsültasyon Liyezon Psikiyatrisi Bilim Dalı, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt 15, Sayı 3, İzmir.
- Özşaker, M., 2008, 12-14 Yaş çocukların motorsal performans ve benlik saygısı düzeylerinin incelenmesi. Doktora tezi. Ege Üniversitesi, İzmir.
- Pınar, R., 2002, Obezlerde Depresyon, Benlik Baygısı ve Beden İmajı: Karşılaştırmalı Bir Ça- lışma. CÜ Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 6(1), 30- 41.
- Taşkın, S., Çelik, M., Taşkın, M. (2019). İlköğretim Çağındaki Çocuklarda 8 Haftalık Rekreatif Etkinliklerin Benlik Saygısı Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Socıal Mentalıty and Researcher Thınkers Journal, Vol 5 / Issue 19 / pp:782-789.
- Yıldız, Y., Taşkın, C. (2018) Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 6, Sayı: 85, Aralık 2018, s. 631-638.
