SAHAYI TANIMLAMAK: MÜLTECİLERİN TÜRKİYE’DE YÜKSEKÖĞRETİME ERİŞİMİNİN DÜZENLEYİCİ VE KURUMSAL ÇERÇEVESİ
Author:
Abstract
Gerek ilk sığınılan komşu ülkelerde gerek yeniden yerleştirme ülkelerinde sığınmacı ve mültecilerin yüksek öğretine erişimi, yükseköğretimin kanıtlanan faydalarına, sığınmacı ve mültecilerin bu yöndeki talep ve isteklerine rağmen çok düşük seviyelerde seyretmektedir. Makale, küresel mülteci rejiminin yetersizliklerinin yanı sıra ev sahibi ülkelerin kısıtlayıcı politikalarının ışığında Türkiye’deki Suriyelilerin yüksek öğretime erişimine yönelik düzenleyici ve kurumsal çerçeveyi belirlemeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda makale Suriyeli öğrencilerin yükseköğretime erişim ve katılımının artırılmasına yönelik ulusal mevzuatın gelişiminin, istatistikler ışığında bir analizini sunmaktadır. Makalenin temel iddiası ise yüksek öğretimin rekabetçi yapısına rağmen Suriyeli öğrencilerin yükseköğretime erişiminin kolaylaştırılmasına yönelik karar vericilerin hızlı bir şekilde geliştirdiği düzenleyici çerçevenin yüksek öğretime erişim ve katılımı artırmasına rağmen, uzun vadede bu mevzuatın uygulamasının yüksek öğretim kurumlarının politika ve uygulamalarına bağlı olduğu ve konunu daha detaylı analiz ve araştırma gerektirdiğidir.
Keywords
Abstract
Despite the acknowledged benefits of higher education and documented aspirations among the asylum seekers and refugees, their access and participation to higher education are seriously low both in neighboring first asylum and distant resettlement countries. In the light of shortcomings of the global refugee regime and host countries restrictive policies on higher education for asylum seekers and refugees, the article aims to map the regulative and institutional framework for Syrian students’ access to higher education in Turkey through document analysis and statistical data. The article argues that despite the competitive nature of higher education, Turkey has taken crucial steps to provide Syrian youth with access to higher education by revising and improving its legislative and regulative framework. However, the implementation still depends on institutional policies and practices, which require further research and analysis.