Author:
Abstract
TBMM açılmadan kısa bir süre önce başlayan iç isyanlar meclisin açılması sonrasındaki günlerde de genişleyerek, güçlenerek, çeşitlenerek devam etmiş, can ve mal kaybına yol açmıştır. Milli Mücadele’nin bu safhası gerek TBMM’de ve gerekse Ankara’da toplanmaya başlayan vatanseverlerde büyük endişelere yol açmış, fakat uygulanan taktik-strateji ve askeri tedbirler nihayetinde sorun çözülmüştür. Beypazarı’nda ortaya çıkan karışıklık tek başına büyük bir isyan olmamakla birlikte, milletvekilleri ve Mustafa Kemal Paşa, olaya sosyo- psikolojik bir yaklaşım sergilemiştir. İsyan bölgesinin Ankara’ya yakınlığı, hissedilen kaygının şiddetini arttırdığı gibi sosyal- psikolojik endişeler de oluşturmuş ve hafızalarda acı hatıralar bırakmıştır. Bu çalışmanın hedefi, Beypazarı İsyanı özelinde Ankara üzerinde oluşan hukuki, sosyal ve psikolojik tesiri incelemektir. Türk İstiklâl Harbi kolay bir kazanım değildir. Haklı olarak bu başarıyla gurur duyulabilir, fakat zafere giden yolda ihanetleri, çekilen zahmetleri de ibret için unutmamak gerekir. Başka bir ifadeyle söylemek gerekirse; tarihçiliği, geçmişteki zaferlerin zevkini yaşama duygusundan çıkarıp, zevkin bedelini ödeme dönemiyle de yüzleştirmek gerekir.
Keywords
Abstract
The internal rebellions that had started shortly before the opening of the Turkish Grand National Assembly continued to expand, strengthen, diversify and lead to loss of life and property on the days following the opening of the parliament. This phase of the National Struggle led to great concern in the patriots who started to gather in the Turkish Grand National Assembly and in Ankara, but the problem was solved by the tactical-strategy and military measures applied. Although the disturbance that emerged in Beypazarı was not a big rebellion by itself, the deputies and Mustafa Kemal Pasha had a socio-psychological approach to the situation. The closeness of the rebellion area created social-psychological worries and left painful memories as well as increasing the violence of the anxiety felt. The aim of this study is to examine the legal, social and psychological effects of the Beypazarı rebellion on Ankara. Turkish Independence War is not an easy achievement. Being proud of this success is a right, but the treachery and the suffering on the road to victory should not be forgotten. In other words, historicism should be gotten out of enjoying the pleasure from past victories and should be faced with the period of paying the price for that pleasure.