BELİRSİZLİĞİN YARGIÇLARI YAHUT RUSSELL, PEİRCE, BLACK, HEMPEL, WİTTGENSTEİN, WAİSMANN, QUİNE VE SCHAFF’TA BELİRSİZLİK KONUSUNUN DİL BİLİMİ VE FELSEFE AÇISINDAN ELE ALINMASI
Author:
Abstract
Belirsizlik (muğlaklık/ vagheit/ vagueness) sadece bilimin ve ilimlerin konusu değildir. Kökeninde ve temelinde dil olduğu için “mesele”nin dikkatle ele alınması bizi en azından “eş anlamlı kelimeler”in varlığını kabullenip dili daraltmak zayiatından (hatta felâketinden) kurtaracaktır. Bugün bencil ve egoist, anı ve hatıra, armağan ve hediye, duygu ve his, umut ve ümit, esas ve temel, konuk ve misafir ve hatta arzu ve istek gibi yüzlerce kelimenin eş sanılmasının temelinde “belirsizlik”in eksik idrak edilmesi yatmaktadır. Peki nedir bu “belirsizlik?” Bu konudaki “yargıç”ların hükümlerini izah etmek bize en azından bir yol haritası çıkaraktır. Zira bu konuyu boğum noktalarından yakalamak kanaatimizce konuya hâkim olmanın ön şartlarındandır.
Keywords
Abstract
Vagueness is not just an topic of Science. Because there is the language in the root and in the base of the "issue", we are freed from the sacrifice to accept the Existence of "equal significant words" and thereby to constrict the language. The fact that today "bencil" and "egoist", "anı" and "hatıra", "armağan" and "hediye", "duygu" and "his", "umut" and "ümit", "esas" and "temel", "konuk" and "misafir" and even "arzu" and "istek" and hundreds of more words are accepted as synonymous is because of the lack of the knowledge about "vagueness". So what is this "vagueness?" The explanation of the judgments of the "judges" in this topic gives us at least a road map. In our opinion it is one of the first conditions to capture the nodes of the thread to get control over it.